اصلا تسلط ندارع به عصابش...
بچه زیر دوسالم با رکابی خوابیده بود مثل همیشه خاستم توخواب لباس آستین دار بپوشمش این سری نمدونم چرا شروع کرد گریه و جیغ آخرش زدم توسرخودم......آروم نمیکرف منم همیشه دست تنها.....دوباره هاب بود پاشد گریه شوهر منم پاشده بااون صدای کلفتش دادمیزنه ساکت بهش میگم نکن این کارو بچه مبترسه حمله میکنه بکن فحش میدع.....بچم گناه داره از وقتی بدنیا آمده همش مراعات میکنم که سر عصبی بودن پدرش نترسه...وقتی آرومه پشیمانع ولی چه فایده بخاطر بچه نبود ولش میکردم این دوسداشتم نمیخام
