از اول که بدنیا اومد افسردگی شدید گرفتم، بعدش هم خیلی اذیتم کرد ، دست تنها توی شهر غریب با شوهری که بی مسئولیت بود ، مجبور شدم کارمو ول کنم
آره مامان من
تو رو خدا اگه کسی مث منه بیاد بگه ، هم عذاب وجدان دارم ، هم میدونم خودم هم آسیب دیدم ، حس خیلی بدی دارم😔
بله من.با اینکه آنقدر بهش میرسم انگار اصلا دوسم نداره و منم اون حس عالی رو ازش نگرفتم
من یه مادر داغون و خسته ام.دخترم نزدیک دو سالشه.بارداری و زایمان سختی داشتم به حال مردن بودم اما نمردم.دخترم از وقتی به دنیا اومد مریض بود و هنوزم ادامه داره و کارش به جراحی کشیده .کلا از اول خیلی بچه بد قلق و بی‌قراری بود و هست .چهره اش شبیه خواهر شوهرم شده که ازش متنفرم .خیلی ناراحتم و همین باعث شده که خیلی حس خوبی نگیرم
من تو این ارتباط نادرست، شوهرم خیلی مقصر بود ، از اول با من درست رفتار نمیکرد، یه جاهایی بی موقع از بچه دفاع میکرد و دخترم به مرور بی احترامی رو ازش یاد گرفت ، مرتب بهم بی احترامی میکنه، با اینکه هر کاری از دستم برمیومده براش کردم ولی جز ناسپاسی و بی احترامی جیزی از دخترم ندیدم
من مادر خیلی بامحبتی هم ندارم ، خدا برامون حفظش کنه ولی هیچ وقت پشت و پناهم نبود، الانم دخترم اینجوری ،خیلی دلم شکسته، آدما وقتی کسیو تو این دنیا نداشته باشن و تنها باشن ، خیلی حساس میشن بخدا دارم اشک میریزم و مینویسم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
6 ثانیه پیش
6 ثانیه پیش
7 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز