تو بدترین شرایط زندگیم از نظر روحی بودم با پسری آشنا شدم اوایل من نمی‌خواستم باهاش وارد رابطه بشم ولی اون هی گیر داد چون من شرایطم اوکی نبود.به من میگفت عاشقمه و دوستم داره میگفت آدم ازدواجی نیست کلا و هشت سالم لازم باشه با هم خوش میگذرونیم (من خودم هم ازدواجی نیستم) برای همین با توجه به حال روحیم یه مدت کات کردم باهاش فکر میکردم دوستم داره گفتم یکم اوضام بهتر شد باهاش برمیگردم تو رابطه .تا اینکه دوماه پیش ازدواج کرد.از این ناراحت نیستم که ازدواج کرده ولی حس میکنم منو برای ازدواج کافی نمیدیده یعنی منو در سطح خودش و خانوادش نمیدونسته خیلی اذیت میشم به این چیزا فکر میکنم.چرا چون وضع مالیمون خوب نیست یا چون به اندازه کافی زیبا نبودم.کاشکی از اول آشنا نمیشدیم.خیلی حس تا کافی بودن میکنم ضربه ی بدی بود
رابطه هم داشتین؟
واقعا ربطی نداره بعضی وقتا ادما کسی رو پیدا میکنن که بیش تر باهاش تفاهم دارن این به این معنی نیست ک اون شخص بهتره
بیخیالش اجی
چرا خودتو کم میبینی اخهههههه !!!!! شاید باهاشم بودی اون ول میکرد میرفت دوماد میشد
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
