وقتی سختی یا مشکلی بوجود میاد یا زمانی که اشتباهی مرتکب شده باشی که به خاطر اون اشتباه خیلی بهت ضرر وارد شده باشه، ولی بعدش عمیقا حس پشیمونی داری ،بارها و بارها هرچه قدر خدا رو صدا میزنی از ته دلت که خدایا من غلط کردم تو درستش کن،تو کمکم کن خودت میدونی جز تو کسی و ندارم ولی انگار نه انگارهیچ تغییری ایجاد نمیشه فکر میکنی خدا نمیبینت، صداتو زجه هاتو نمیشنوه ،اینجور موقع ها حستون چیه چیکار میکنید؟
گریه میکنم
و با دوستام صحبت میکنم
گریه
خودم درسش میکنم
سوره الرحمن بخون
گریه
کلا باوری به این چیزا ندارم
حسرت کاری که گذشته انجام دادمو هم‌نمیخورم چون رو گذشتم کنترلی ندارم
سعیم رو میکنم درستش کنم درست هم نشد عواقبش رو به جون میخرم و براش اماده میشم چون اشتباه از خودم بوده
حس مرگ دلم میخواد بمیرم. الان گرفتازشم و همه‌اش میگم خدایا سر دشمنم نیار.
از خدا دلگیرم 😔😭
من ایوب نیستم ک صبر قوی داشته باشم
میخوابم
۲ ۳ تا اهنگ گوش میدم
بعد فکر میکنم کع چیکار کنم تااوضاع بهتر شه
به کمک خواستن از خدا ادامه میدم، نذر میکنم و امامزاده میرم، قرآن میخونم
خدا تو سخت ترین شرایط هم دست تو ول نمیکنه
من ک فقط پشتم ب خدا گرمه خودمم بی جواب نمیزارم عشقی ک ب من داره رو
قرآن میخونم
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
