خیلی روزام تکراری شدن همش سرکار و بعدم بدو بدو بیا خونه همش پخت و پز و کارای دیگه بعدم گوشی و خواب. گاهیم باشگاه میرم همین. دوست دارم برم یه هنری یاد بگیرم بیشتر با آدما ارتباط بگیرم فززتر و مرتب تر باشم اما تا می رسم خونه انگار بهم وزنه وصل کردن. از انگیزه ساقط میشم کلا. عمرم همینطور داره میگذره داره ۳۴ سالم میشه و احساس می کنم بهره ای از زندگیم نبردم. همیشه از اینکه با بقیه دربیفتم فراری بودم تا مجرد بودم به حرف پدر و مادر که درس بخون فلان رشته برو فلان شغل رو ادامه بده الانم در قبال همسرم همینم برا اینکه قهر نکنه سرد نشه همش باهاش کنار میام. انگار نمی دونم چی از این دنیا و زندگی میخوام
بچه بودم عاشق کارای هنری بودم ولی بقیه می گفتن درس بخون تو باهوشی باید فلان کاره بشی هنر توش پول نیست. الانم دیگه حوصله و علاقه ام رو از دست دادم دیگه حس یاد گرفتن ندارم.
استفادت از گوشیو کم کن
منم همینم. حتی روزای تعطیلم هیچ کار مفیدی نمی کنم. دوست دارم زبان بخونم خیاطی کنم فرز و با انرژی باشم ولی در عوض لش و بی انگیزه م.
تقریبا تو شرایط مشابه قرار داریم.
استفاده از گوشی رو محدود کن. برو ورزش یا باشگاه.
به خودت برس.
منم ۸و نیم شب میرسم خونه و میشینم پای تی‌وی
البته روزای زوج صبحش میرم باشگاه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
