مامانم بی دلیل بامن حرف نمیزنه

خدایی خانواده های ایرانی چشونه تا روزی که پشت کنکور بودم تحقیرم کردن خدایی هیچوقت دلم نیومد بی احترامی کنم بهشون همیشه هواشونو دارم ولی همیشه ی خدا با موچین دنبال یه عیب و اشتباهن با اینکه از بچگی همیشه ی خدا با هم درگیر بودن همیشه ی خدا پولشونو ریختن تو حلق فامیل مفت خورشون و هزار با رفیق های کلاهبردارشون ورشکسته شدن و همیشه ی خدا ما مراعات کردیم توقع زیاد نداشتیم گفتیم درس بخونیم خودمون خواسته هامونو برآورده کنیم مامان بابام جفتشون کارمندن ولی هیچوقت ازشون توقع آنچنانی نداشتیم همیشه خدا ب حرفشون گوش کردیم بچه ی بی ادب و سرکشی نبودم هیچوقت همیشه دلسوز مادر پدرم بودم و همیشه تو مشکلات غمخوارشون بودم از بچگی و نوجوانیم خیر ندیدم پشت کنکور پیر شدم تا تونستم با جو عصبی خونه قبول شم با همه خوشن ولی بما میرسه مودین هیچوقت دوس نداشتم غم و حال بدشونو ببینم الان بی دلیل باهام حرف نمیزنه آخه خدایا من چیکار کنم ی دوستم ندارم با هرکی دوس شدم گف کات کن دوست خوب نیست فلانه ی آدم منزویم تو این دنیا فقط خدارو دارم خدایا چی میشه مام ی خانواده نرمال باشیم