چیکار کنم من؟؟ دیشب قبل از خواب کلی گریه کردم

تو گوشی کتاب بخون 

اگر میتونی حتما با ی مشاور صحبت کن میتونه به بهترین شکل کمکت کنه

عزیزدلم الان روح تو و جسم تو در بدترین شرایط ممکنه و نمی‌تونه این شرایطی که براش به وجود اومده رو بپذیره پس سعی نکن از الان رو خودت کار کنی سعی کن اول شرایطی که برات به وجود اومده حالا تقصیر کی بوده رو ما ولش می‌کنیم این شرایطی که برات به وجود اومده رو سعی کن قبولش کنی بعد رو خودت کار کنی از الان رو خودت کار کنی بی‌فایده است چون ت الان تو شرایطی هستی که ببین گاهی بالا میری گاهی یه جوری میفتی پایین که تیکه‌هاتم پیدا نمیشه گاهی به حدی بالا میری که خیلی خوشحالی و این شرایطیه که پدر مادرت برات به وجود آوردن و تو هیچ تقصیری توش نداری

کنکوری ای؟

 انشاءالله خوب بشن 

اونا رو رها کن تو دیگه بچه نیستی برو دنبال سرنوشتت اینقدر خودتو درگیر نکن درسته پدر و مادرتن ولی فک کن ازشون جدا شدی پارکی مسجدی جایی پیدا کن صبح تا شب برو درستو بخون بعد که میای اینقدر خسته ای خوابت ببره دوباره فردا همینطور چند ماه فقط تا کنکور بکوب بخون از خدا بخواه بهت کمک کنه قطعا موفق میشی 

گریه و غصه فایده نداره.

انبارب پارکینگ پشت بوم جایی نیست بتونی در ارامش بخونی؟

تجربی؟؟

اگه میتونی برو طبیعت😋

چون هنوز شرایطتتو قبول نکردی 

بیا برا خودت یه کاری بکن مثلاً بگو من اگه از این شرایط بحرانی در بیام و این من تبدیل به یه من جدیدی بشه که از پس این شرایط برومده شرایطی که برا هر ۱۰ نفر یه نفر پیش میاد خب اگه من بتونم از این شرایط بیرون بیام خب من خیلی قوی‌ام این به کنار برا خودت یه جایزه تعیین کن که اگه من از این شرایط عبور کردم میرم برای خودم این جایزه رو می‌خرم شاید این تشویقت کنه که شرایطتو بهترتر کنی برا خودت برا خودت یه چهارچوبی درست کن برو تو اون چهارچوبه و تو اون چهارچوبه حد و قوانین خودتو رسم کن بکش بگو به همه و اگه هر کسی جز خودت اومد تو اون چهارچوبت نذار لهش کن شاید این بهت خیلی کمک کنه من تو شرایط تو نبودم و نمی‌دونم که باید چیا بهت بگم ولی تجربیاتی که خودم داشتم و بهت میگم من تجربیات تو رو ندارم پس نمی‌تونم قضاوتت کنم نمی‌تونم به جای تو حرف بزنم