من آدم مغروری نیستم اما تو ی سری مسائل با شوهرم فهمیدم غرور دارم مثلا شوهرم کلا اخلاقش اینه جمع رو بیشتر دوس داره تا دو تایی بودن حالا دقیقا من بر عکسشم میگم بین جفتش تعادل باشه ولی شوهرم میگ فقط جمع حالا مثلا چند وقته عقدیم اصلا منو بیرون نمیبره دو تایی با اینکه میدونه اخلاقمو و ده بار بهش توضیح دادم و حرف زدم با هر زبونی باهاش اما خانوادگی میبره و شعارش اینه ک توعم خب بردم دیگه باهاشون یا اینکه توی پول گرفتن ازش اگر سرم ی وقتی منت بزاره دیگ دوس ندارم بگیرم ازش کلا اینجور مواقع غرورم نمیزاره جلوش وایسم و بگم منو ببر بیرون حتی اگر غر بزنه یا بهش نمیگم فلان چیزو بخر چون احساس میکنم کوچیک میشم و کلی بگم دوست ندارم چون خرج خانوادشو میده فکر کنه منم بهش محتاجم
عادت میکنه ب کم توقعین بعدها کوچکترین چیزی بخای فک میکنه پرتوقعی توقعتو ببر بالا
لامصب این حرفو زیاد بهم زدن اما غرورم نمیزاره
وقتی میبینم زوری منو میبره بیرون
دوست دارم منم مثله مواقع خانوادگی با رضایت و پیشنهاد خودش باشه
دوست دارم با منم راغب باشه به این چیزا نه که هی من اسرار کنم
اینکه میدونم دو تایی رو دوست نداره و آورده بیرون منو اذیتم میکنه
اره دقیقا دوست داره همه رو راضی کنه هم من هم خانوادش
اما شما جای من بودی این حسو نداشتی ؟؟ وقتی مطمئنی شوهرت راغب به بیرون رفتن یا کلا دو تایی با بودن نیست بازم زورش میکنی ؟؟؟ خب منم ی شخصیتی دارم 😞😞
اگر بزارم همینجوری تو دلم بمونه اون عادت میکنه و هی بدتر میشه
اگر زورش کنم گوش نمیده 😞 موندم وسط
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
