قضیه اینه که من اصلا اهل سوال پرسیدن نیستم، مثلا یکی میگه خونه خریدم میگم ااا به سلامتی مبارک باشه، نمی پرسم کجا و چقدر و چند متر و... حالا این اخلاق همیشه داشنم و دارم، مثلا دوستم میگه میخوام وام بگیرم میگم به سلامتی، دیگه نمی پرسم برای چی و کدوم بانک و شرایطو...از اول همین اخلاق داشنم و دارم
خوبه اینجوری هستی بیا دوست من شو منم مثل تو هستم
ولی هربارسر این مسئله با شوهرم بحث دارم، میگه چرا نمیپرسی؟؟می ترسی کوچیک بشی؟؟یا مثلا در مورد خانوادم میگه تو میدونی ولی می ترسی بگی من چشمشون بزنم و...
اره دقیقا با خانواده ی همسر ی تبریک میگم رد میشم بعد دلخور میشن ک چرا از جزییات نمی‌رسه حتما حسادت میکنه🤐
منم مثل توام مادرشوهرم میگفت اصلا حرف نمیزنی از کسی سوال نمیپرسی همش یک گوشه می شینی انگار منم باید تو کار دیگران فضولی کنم مثل خودش
من قبلا اینجوری بودم
ولی خودمو اصلاح کردم
ببین خوب نیست هیچی نپرسی انگار بی اهمیتی
ولی در حد دخالت هم نباشه
مثلا وام گرفتن عه به سلامتی حالا چقدر گرفتی
وقتی طرف خودش میگه وام گرفتم یعنی میخواد که بدونی
اره دقیقا
مورد داشتیم انگور خریدن من ی نگاه کردم گفتم قشنگع مبارک باشه ب شادی استفاده کنید گذاشتم کنار بعد میگن وا چرا اینجوری کرد😅موندم بخدا میخام ادای فضولارو دربیارم نمیتونم 🤣خودم رفتم النگو خریدم بعد کنجکاو شدم اگه طلای نو میخریدم چقدر میشد (طلای من شکسته ای ولی اصلا معلوم نیست)بعد ب همسرم گفتم بپرس ببین چقدر خریدن من خجالت میکشم میگه نه خجالت ندارن بپرس خودت بیخیال شدم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
23 ثانیه پیش
25 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
