دنیا وارونه شده.تاپیکایی میبینیم که دختراباتعاریفی که از خودش میکنن خیلی معقولن ولی خواستگار ندارن یا به نتیجه نمیرسه وطرف میذاره میره
کلی اسی خواستگار داره که طرف خودشو میکشه براش ولی دریغ از یه حس وتوجه
یعنی ازازدواج با یه فقیر وبی پول وبیمعرفت وبی اعصاب سختتره؟
درسته عزیزم.همه بنده خدا هستیم.هیچ کس نسبت ب دیگری برتری نداره.من آدمی نیستم خودمو تعریف کنم .اما خوب واقعیت رو میگم .خودمم تعجب میکنم حتی اطرافیان هم تعجب میکنن با این شرایطم همچین موقعیت‌هایی میوفته .اما خوب منم خیلی خوشکلم .ب خاطر همین هر قیافه ی ب دلم نمیشینه .دست خودم نیست وسواس پیدا کردم .شوهر سابقم استاد دانشگاه بودن .طاهر و تیپ هم خوب بود اما اخلاق اخلاق نداشتن .برا همین بخدا ب این پسره دو دلم ب دلم نمیشینه اما خیلی اخلاقش خوبه.خیلی ب خانوم ارزش میزاره. در حالی ک همسر سابقم این طور نبود .حالا نمیخام همه چیو بگم
خواهرشوهر منم مطلقس.خیلیم زیباس
خاستگارای کوچکتر از خودش داره
خیلی دوس داره بره اما بخاطر بچهاش ک سنی هم ندارن تحمل میکنه و نمیتونه
آخی انشاالله خوشبخت بشه .ولی تا جوونه بره اگه بجه هاش پیششه ب خاستگار بگه با این شرایط قبول میکنن بچه هاشم بیاد پیشش یا ن..من ۲۲ سالگی جدا شدم تا الان همش درجا میزنم خاستگار بود اما همش وسواس ب خرج میدم و میگن تو نمیخای انگار اردواج کنی .ولی اشتباهه ادم باید بالاخره یکیو داشته باشه. با بالا رفتن سن میفهمه اینارو
