من هیچ دوستی ندارم و کاملا نرمالم
البته هیچ دوست واقعی ندارم وگرنه هستن به ظاهر دوستا که نداشتنشون فرقی نمیکنه
ببین ما یه حقیقت بنیادی داریم که میگه ما تنهاییم ،هممون تنهاییم ،حتی ادمایی که دورشون خیلی شلوغه و زمانی میتونی به بلوغ برسی که به تنهاییت باور داشته باشی و حسش کنی
اینطور بی نیاز از دیگران میشی، توقع بیجا از دیگران نداری وبه خودت تکیه میکنی
اما بخشی از سلامت ما سلامت اجتماعی . باید با دیگران در ارتباط باشی و هیچوقت نمیتونی کاملا خودتو از دیگران جدا کنی درواقع باید در کنار اون حس تنها بودن که توقعت از دیگران رو پایین میاره و... وجودشون کنارت باشه
توی دنیای واقعی سعی کن تعامل درستو یاد بگیری ممکنه پست بزنن کنارت بذارن ولی همیناس که بهت کمک میکنه که اگه مشکل از خودته خودت رو ترمیم کنی ،توقعاتت رو پایین بیاری و چیزایی که به مرور متوجه میشی
و اینو بدون اکثر روابط مجازی دروغن و معلوم نیست پشت اون چهار گوش چجور ادمی باشه پس به هیچ عنوان اعتماد نکن
سعی کنم کامل و متاسفانه زیاد شد