البته خیلی ناراحتم الان ولی،
ببینین یه موقع یکی یه گناهی انجام میده ولی بعد پشیمون میشه عمیقا. و خداهم در توبه رو باز گذاشته و قول بخشش داده اما
چی میشه که خدا بنده شو میبخشه ولی ماآدما نه؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!
یکی یه گناهی مرتکب شده توبه کرده ،پشیمونه اما ماهمچنان باامون گناه ازون شخص یاد میکنیم؟؟و سرنوشتشو تغییر میدیم باحرفامون؟؟
میدونین چقدر گناه به گردن مونه؟🥺🥺
مخلوق با خالق نباید مقایسه نکن
توبه در مورد حق الله هست
حق الناس باید بری از کسی که در حقش کردی حلالیت بطلبی یا جبران کنی وگرنه هزار بار هم توبه کنیم فایده نداره
حالا حق الناس هم فقط مالی نیس
غیبت
تهمت
دو به هم اندازی و خبر چینی
و.....
خدام بخشندس مهربونه توبه پذیره اما یادمون باشه جهنمم الکی نساخته پس یعنی رو یه سری چیزا خیلی سختگیره مثل حق الناس
وقتی خودمون یه گناهی میکنیم به خدا آسیب نمی‌زنیم صرفا کاری که نباید رو کردیم
مثل وقتی قانون مدرسه هست دعوا نکنین چند تا بچه دعوا میکنن به هم آسیب میزنن ولی باید پیش مدیر مواخذه شن
به مدیر اسیب نرسیده ولی قانون شکسته شده
ولی وقتی دیگران یه کاری در حد ما میکنن به ما آسیب میرسه
خدا بی نیازه و دور از آسیب ولی ما آسیب میبینیم و خاطرمون آزرده میشه
فک کنم درست منظورمو نرسوندم ،مثلا من دزدی کردم از شما ،حالا شما منو بخشیدی منم توبه کردم دیگم انجامش نمیدم اما هرجا برم به چشم دزد به من نگاه کنن درصورتیکه بعد چندسال اون خطا ازم سر نزده،متوجه شدین؟منظورمو؟
همه چیز هم خدا نمیبخشه
ما هم با خالق از نظر این صفت کلی فاصله داریم
بعضی جاهام خود خدا گفته دست خودته میتونی نبخشی مثل همین قصاص هایی که اولیای دم انجام میدن
حالا بازم شاید منظورتو درست متوجه نشده باشم
