خواهرم به انتخاب خودش سن کم (۱۸ سالگی) ازدواج کرد.
شوهرش هم وضع مالی خیلی معمولی داره.
الان همه اش گله میکنه که چرا من مثل تو زندگی نکردم.
یا خانواده انقدر توجه بهم نداشتند.
چرا تو امکاناتت بهتر از منه. و....
من هر کدوم از اعضای خانواده ام پیشرفت میکنن از ته دل براشون خوشحالم.
بعد خواهرم این بابت یه گوشی یا ماشین که پدرم برام میخره ، ناراحت میشه.
خودشو مقایسه میکنه.
همه اش گله میکنه
حسادت میکنه.
یا همه اش به پدرم میگه اینو (من)شوهر بدید راحت بشید.
چیکار کنم حسادت و نفرت، نسبت به من نداشته باشه؟!
خسته شدم.
من آدم صلح طلبی ام واقعا عادت ندارم یکی که انقدر ازم متنفر باشه.
دلم میشکنه بابت حرفاش.
