من با خواهرم بحث های بچه رو داشتیم
پسر ۳ سالش همش پسرمو میزنه و تا پسرم ازش چیزی میگیره ب پسر ۷ساله من میگ خاک عالم تو سرت و پسر من خیلی باادب هست و چیزیش نمیگ.فقط نگام میکنه ببینه عکس العمل من چیه.منم هی میگم ساکت هیس.بعد خواهرم هی ادا میاد ک وای بسه بچه هستن.ب پسرم میگ سر ب سرش ندار بده دستش ک چیزی نگه.دیگ از تربیتش هست.دخترشم تا کوچک بود همش پسرمو میزد
منم خیلی اذیت میشم خیلی.الان حدود سه هفته هست کات کردم باهاشون.واقعا بعضیا بدرد رابطه گرقتن نمیخورن.ی مشت خودخواه یدرد نخور
از قدیم گفتن ادمارو تو سفر بشناسین احتمالا دلیل رفتار دخترشون هم تربیت نادرست اوناست شما رابطه با دوستای قدیمیتون رو ادامه بدین و این خانواده ازخودراضی رو کنار بذارین
میدونی درسته گاهی به خلطر بچه ها اذیت میشیم
ولی من اعتقادم اینه میگم اینا بچه هستن ما بزرگا نباید رو رفتارشون زوم کنیم یا حتی تو دعواشون دخالت کنیم که به روابطمون لطمه نخوره اما بعضیا خیییلی همه چی رو باهم قاطی میکنن
خدایی ازخود راضی هم نیستن
و اقا خیلی باشخصیت هستن خانمه هم خانم خوبیه اما چیزی که حس کردم این بود انگار همسرش خیلی از دست اخلاق بهشون کلافست کلا و اون خانم اینطوری میکرد که به همسرش بفهمون تقصیر بچه ی ما نیست پسر اون اذیتش میکنه
