من خودم زیاد با تنهایی مشکل ندارم خانوادم خیلی محدود بزرگم کردن اکثرا تنها بودم سعی میکنم خودمو مشغول کنم با کار ورزش زبان یادگرفتن و چیزای دیگه مشکلم وقتیه که حوصله ندارم بیکارم یا از لحاظ روحی خوب نیستم یکم ناراحتم اونجا حس میکنم خیلی تنهام دوس دارم با یکی حرف بزنم اون موقع ولی دوستای عادی و رفیقام و تقریبا اکثر آدما حوصله حرف زدن رو ندارن چون اوناهم مشغول زندگی خودشونن
میخوام بدونم شماهایی که از پسرا خیلی احساسی ترین چیکار میکنین اینجور موقع ها وقتی تنهایین کسی هم تو زندگیتون نیس
تا خدا هست ب خلقم چ نیار
اینستا و فیلم و کتاب و نی نی سایت
گریه گریه😂بعدش اروم میشم به وضع سابق برمیگردم
فیلم. کتاب. آهنگ
شده تنهایی میرم بیرون جاهایی ک دوستدارم
و خواب
حس تنهایی فقط مخصوص مجردها نیست
تنهایی را با یاد خدا وذکر ومطالعه درباره چگونگی آفرینش پر کن.
اون وقت میبینی تنها نیستی ؛عزیزترین کس را فراموش کردی.اونی که میتونه آرومت کنه فقط خودشه.
آرامش اصلی از اون سرچشمه میگیره ؛براش درد دل کن ویا یاد داشت بنویس ودر آخر شکر کن.
این کار را با نوشتن تاریخ روز ،هر روز تکرار کن.
مطمئن باش نتیجه میگیری.
