سلام خانوما من ۲۶سالم داره میشه رشته ام عکاسی بوده ولی دیپلم ناقصم یعنی باید میرفتم کارورزی برای مدرک دیپلمم که ازدواج کردم همسرم نزاشت من عاشق درس و تحصیل بودم و هستمم خیلی افسوس میخورمم مادرشوهرم روزی که اومد خواستگاری کفت محیط دانشگاه واسه دختر خوب نیست ما بد میدونیم منم عاشق شوهرم بودم باش ازدواج کردم ولی الان جاریم با برادرشوهرم تو دانشگاه دوست شدن ترم اول بودن سریع هم ازدواج کردن بچه دارهم شدن ولی داره درسشو میخونه جرئت ندارن چیزی بگن تازه دوسشم دارن من درسام خیلی خوب بود چقد معلما و مدیر مدرسمون گفتن ازدواج نکن درستو بخون حیفه ما پشتتیم دانشگاه دولتی قبول میشی ولی بچه بودم خرر بودم پشیمونمم هنوز که هنوزه خواب مدرسه و اینا میبینم خیلی دوست دارم ادامه بدم ولی دلم رشته دیگه میخواد مثه تجربی ولی شوهرمم اصلااا نمیزاره من جایی برم چه برسه درس و دانشگاه😢😭
خیلی دل مرده شدم دیگه اون دختر شاد و شیطون نیستم مثه پیرزن هفتاد ساله شدم از دست شوهرم و خانوادش😢😖
نمیزاره با کسی رفت و امد کنم با هیچ دوستی هیچ فامیلی من یه مادر۲۶ساله غمگین و تنهام
چرا هیچی سر جاش نیست
یه عده مثل شما دنبال تحصیل و شغل
یه عده هم تحصیلات خوب و شاغلن اما پشیمونن .(متاهلن هرروز جنگ سر اینکه پولاشو دو دستی تقدیم شوهراشون کنن)
مثه اینکه همه خوابن بد موقع اومدم
خیلی دلم شکست واست
مقصر شوهرت و خونوادشه
تو به عنوان یه زن حق زندگی داری، حق تحصیل داری حق اشتغال داری
من جات بودم به هر قیمتی حقمو میگرفتم
به نظرم برو پیش یه مشاور خوب و بهش بگو مشکلت اینه که راهنماییت کنه چطوری با شوهرت مقابله کنی
الان هم توی همین خونه که هستی یه مهارتی پیدا کن که یاد بگیری وقت های خالیت
فداتشم ♥
دقیقا از اینکه سن های جونییم داره رد میشه و داره میره بالا وهیچ کاری نکردم افسوس میخورم انشاالله خدا خیرشون نده باعث تمام بدبختیام همین خودش و خانوادشه ولی حتما یه کاریو شروع میکنم نمیزارم به هدفشون برسن
