سلام دوستان من یه دختر 14 ساله هستم من یه دبیر خانم دارم من این دبیر رو از جونم و کل زندگیم بیشتر دوست دارم هیچوقت نذاشتم این علاقه رو بفهمه فکر بد نکنید من اونو مثل مامانم دوست دارم اون یه فرد مذهبیه منم همینطور خیلی فرد سرد و یخیه خیلی هم صحبت نمیکنه خیلی بهش محبت میکنم خیلی جلوش سعی میکنم با ادب باشم درسشو خیلی میخونم تمام بچه های مدرسه متوجه این علاقه شدن یه روز یکی از بچه ها بهم گفت ک رفتم ب این دبیر گفتم چقدر دوسش داری ولی من فکر کردم قصد اذیت کردنمو داره و باور نکردم ما زنگ بعدیش با اون دبیر کلاس داشتیم وارد کلاس ک شدم همون فرد جلوی من ب دبیر گفت خانم من مگه راجب فاطمه با شما حرف نزدم دبیرمونم نگام کرد و تایید کرد از خجالت داشتم آب میشدم بعد گفت خانم فاطمه از کلاس هفتم خیلی دوستون داره و عاشقتونه دبیرمون هم خیلی سرد گفت منم دوسش دارم😕
از اون روز اون دبیر نگامم نمیکنه رفتارش خیلی عوض شده
انگار میخواد سر ب تنم نباشه منم امسال نهمم و قراره از اون مدرسه برم خیلی دوست داشتم شرایط یه جوری باشه ک اون دبیرو بعد مدرسه هم ببینم ولی با این گندی ک زده شد... به نظرتون چکار کنم؟ تو رو خدا کمکم کنید شب و روز ندارم از شدت فکر کردن
