من یه مشکلی دارم
بنا به دلایلی از خودم و زندگیم با تمام جزئیاتش متنفرم
دلایلم هم چیزایین که از اول عمرم باهام بودن و حل نمیشن،بخاطر همین امیدی به اینده ی بهتر ندارم
اگر بخاطر خانوادم نبود شاید دیگه همه چیو رها میکردم و میرفتم ولی الان نمیتونم
از طرفی خودم هم از مردن میترسم
ولی از زندگی هم بیشتر میترسم،،از اینکه پیر بشم یا حتی ۳۰ یا ۴۰ سالم بشه هم میترسم..الان توی دهه ۲۰ ام و زندگیم انقدر داغونه،،توی سن بالاتر دیگه چقدر قراره داغون باشه!
حتی مهم نیست چقدر پولدار بشم بازم هیچی عوض نمیشه!
هیچ انگیزه ای برای تلاش کردن ندارم،اصلا دنبال موفقیت نیستم،هیچی نمیخوام بدست بیارم،هیچکاری نمیخوام بکنم،هیچی دیگه برام ارزش نداره،حوصله ی ادمارو هم اصلا ندارم
نمیدونم باید چیکار کنم
فقط هرروز دارم روزا رو با بدبختی و اعصاب خوردی میگذرونم .. کاش میشد نابود بشم جوری که انگار هیچوقت وجود نداشتم .. نه اینکه بمیرم
اصلا موندم چیکار کنم
حتی نمیدونم برای چی این تاپیکو زدم و منتظر شنیدن چی هستم فقط اینکه احساس درموندگی دارم
حتی انگار تمایل ندارم که این حسم عوض بشه و بهتر بشم...شاید حتی میخوام داغون تر بشم که جرئت مردن رو پیدا کنم
اصلا نمیفهمم فایده ی این دنیا چیه و الان من باید اینجا چیکار کنم؟
