من از اوایل دوران دانشجویی دارم به خودکشی فکر میکنم،نه بخاطر شکست عشقی یا مشکلات سطحی،چون میبینم آخر زندگی بجز دویدن بیهوده هیچی نیست.. به روانپزشک هم مراجعه کردم ۴ ساله دارم دارو میخورم به دلیل افسردگی،تحصیلات دارم،شوهرم خوبه،شغلم خوبه،اما همیشه تو ذهنم بود اگه فلان اتفاق افتاد خودکشی میکنم(اتفاق بدی نیست بیشتر یه شرایط خاصیه)
الان فردا این اتفاق میفته،از صبح دو دلم برای این تصمیم..
من همیشه آرزوی مرگ کردم برای خودم
اما الان که میخوام اقدام کنم دستم داره میلرزه،روش مد نظرم که لطفا نپرسید چیه اگه زنده بمونم یه سری عوارض داره اما احتمال زنده موندن کمتر از یک درصد..
با خودم گفتم تا فردا منتظر یه نشونه م
یه اتفاق خوب که بگم هنوز زندگی قشنگه..
لطفا نگین گناهه چون به این اعتقاد ندارم،من معتقدم نحوه مرگ هرکسی یه طوره..هزاران نفر خودکشی میکنن و نمیمیرن و اگر کسی خودکشی کرد و مرد تقدیرش بوده
یعنی روز مرگ و نحوه مرگش اون روز و به روش خودکشی بوده..