همسرم کارش تهرانه ، و ما سه ساعت باهاش فاصله داریم و سال بعد تیر ماه انتقالی میاد برامون و منم باهاش میرم یه شهر جدید ، به خاطر تنبلی تخمدان قصد حاملگی داشتم ، ولی میترسم سخت باشه بدون همسر دوران حاملگی رو بگذرونم ، از طرفی خوبیش اینه پیش خانواده هستم و اگه سال بعد حامله باشم ، فقط خودم هستم و همسرم نوشهر غریب در ضمن شاغل هم هستم ، شما جای من باشین چیکار میکنید ؟
خیییییییلی سخته
والا برا ما بودنش با نبودش فرقی نداره
اقدام کن هرچی خدا بخواد
دوران بارداریت تنها نباشی کافیه چه همسرت چ خانواده خودت باشه
برای من سخت بود خیلی دلتنگش میشدم گریه میکردم بعد زایمانم چند روزی نسبتا خوب بودم تا دخترم زردی گرفت بستری شد منم از اون به بعد خیلی حالم بد شد مدام‌گریه میکردم
من با خوانواده شوهرم زندگی میکنم بدون مادر شوهرم و شوهرم خیلی سخته مخصوصا شوهرم که خیلی کمکم میکنه بیشتر بخاطر اینه که چندسال بچه دارنشدیم
اینکه پیش خانوادت باشی عالیه مادرت بهت میرسه چون مردا بود و نبودشون فرقی نداره
به نظرت تا پیش خانوادت هستی باردارشو بعد سه ساعت زیادم دور نیست
توی همین مملکت و حتی در طول تاریخ ، زنهایی بودند و هستند که هم حامله بودن هم چند تا بچه ی قد و نیم قد داشتن و شوهرشون توی جبهه در حال جنگ بود..
نگران نباس عزیزم تو دوران بارداری عموما خانم ها نسبت به همسراشون ویار پیدا میکنن دوستودارن کمتر ببینننش ، از همچین فرصت مناسبی حداکثر استفاده رو ببر
منم تنبلی دارم حامله نمیشم
الان راحتتری اومد ویار داشتی حداقل خانوادت کنارتن شوهر که خسته وکوفته نمیاد کارخونه بکنه بعدش تا بخواین برین شهر جدید هم بچت به دنیا میا شاید ۳یا۴ماهه بشه روزای سختت میگذره کنار خانوادت
من توی دوران بارداری از بوی همسرم حالم خیلی بد میشه فقط تحمل می کنم اوایل بهش گفتم ناراحت شد دیگه نگفتم. به شرایط خودت خانوادت بستگی داره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
