بچه ها من تو بیمارستان کار میکنم قیافه م نسبتا خوبه آدم کم حرفیم سرم به کار خودمه میام و میرم .معمولا در حد سلام و علیک با آقایون حرف میزنم یا هر چی راجع به مریض ها بخوام بگم آدم اختلاطی ای نیستم کلا.
اصلا هم تو کار فوکوس کردن رو یه آدم خاصی نیستم چون میدونم ما دخترا انتخابگر نیستیم هر چند هم رو یکی کراش بزنی اگر یکطرفه باشه فایده ای نداره
حالا اینا رو داشته باشید گوشه ی ذهنتون
با وجود اینکه خیلی غیراجتماعی ام متوجه میشم که یه وقتی یه کسی یهو مثلا از من خوشش میاد
نه در حدی که خودشو تابلو کنه
ولی یه جورایی از رفتارش پیداس که سعی میکنه بیشتر دیده بشه .
ولی من توی اون مرحله اصلا نمیدونم چکار کنم!
محل بذارم ؛ نذارم
منم نشون بدم که خوشم اومده یا نه
چکار کنم طرف بیاد جلو؟
تا حالا هر رفتاری داشتم اصلا طرف به حرف زدن هم نرسیده نمیدونم چرا میترسن تو بیمارستان حرفشون پخش شه یا چی
ولی خیلی رو مخمهه
کاش از اول اون نگاه ها و رفتار ها هم نبود میدونید که منظورم چیه
رفتاری که میفهمی ولی نمیشه به روت بیاری
