کسی که ایران هست زندگی متوسط رو به بالا داره و بچه داره بچه اشو دوست داره بهتره
یا کسیکه رفته خارج کار میکنه و ازدواج نکرده و بچه هم نداره
هر دو سن اشون ۳۸ سال هست
دومی😉
بیشتر توضیح بده اینا چین خواستگارت؟ موقعیت خودت چیه
دومی
ایران بهتره،شرایطش جلوتره
هر کدوم شادتره و احساس خوشبختی بیشتری داره از زندگیش
اولا شما تو دل اون نیستی بدونی واقعا شاده یا نه
ولی خودت اگه حس کمبود داری واقعا و شاد نیستی پس خوشبخت نیستی
خارج بودن هم سختیای خودشو داره و بدترینش دوری از عزیزان هست
من خودمم یه مدت خیلی دوست داشتم برم ولی چند ماه پیش با اتفاقی که افتاد کاملا پشیمون شدم و فهمیدم من آدم رفتن نیستم
منم بتونم میرم نه بخاطر اینکه خودم بخوام
بخاطر اینکه همه میرن ! دلم میخواد برم
انگار شده مثل اوایل انقلاب هر کی بشه میره!
منتهی نمیتونم
حسابداری خوندم رشته ام به درد اونجا نمیخوره باید دوره دوره بگذرونم
شما چیشد نرفتی؟ چند سالتونه؟
من ۳۸ سالمه عزیزم
والا چند ماه پیش یهو خونه مادربزرگم بودم حالش بد شد و زنگ زدیم اورژانس و ...
خدا رو شکر فقط افت فشار بود و خوب شد
اون لحظه فهمیدم چقدر وابسته ام به خانوادم و اگه دور بودم میخواستم چه گلی سرم بگیرم از راه دور
کلا فهمیدم آدم رفتن نیستم
توقطعابهتری
انشالله خوشبخت بشی
تنها بودن خیلی سخته
بنظرم اگر کسی رفیق باز نباشه که اصلا نمیتونه تنهایی سر کنه
دکتر هلاکویی میگه همه زندگی پیشرفت کردن نیست
ولی خب روزگار جوری شده انگار همه میخوان یجوری تند تند و باسرعت به همه چیز برسن و آرامشی در کار نیست
عزیزانت رو بزاری بری جایی که در واقعیت برای کسی عزیز نیستی
اینم استدلال درستیه.
برات خوشبختی آرزو میکنم🙏🏻
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
6 ثانیه پیش
6 ثانیه پیش
7 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
