منو دوست صمیمیم با هم یه رشته و شهر قبول شدیم، بعد از اول گفتیم که با هم بریم و بیایم. بار اول با ساعت و اتوبوسی که دوستم میگفت رفتیم
بعد من اونموقع رفتن گفتم که فلانی با این اتوبوس رفتنی یه روز تموم از دست میدیم حداقل بیا دفعه بعدو با ماشین شهر دیگه که یه روز قبل شبه بریم 19ساعت زودتر میرسیم خونه (بلیطی که دوستم میگفت برای یه اتوبوش فجیحا داغون بود که 80تومن بود بعد بلیطی که من میگفتم 220تومن بود ولی خب هم زود میرسیدیم وقت داشتیم درس بخونیم و با خانواده وقت بگذرونیم هم اتوبوس وی آی پی بود)
بعد آقا قرار ما هر هفته رفتنو اینا بود، این دقیقا همون موقع که من خواستم برا دوتامون بلیط بگیرم برگشت گفت وای مگه احمقی شب میری، من مامانم استرسیه. خودمم از شب میترسم بعد اینکه من میخوام یه هفته درمیون بیام برم.
من حقیقتش اونموقع چیزی نگفتم چون گفتم حب شاید میترسن دیگه ولی ناراحتم شدم چون فرض کنید بار دوم که میخواستم برم میشد سومین روز حضور من تو آون شهر، یعنی غریب تمام عیار و اینکه شب تنها قرار بود راه بیوفتم که خداروشکر گلیم خودمو از آب کشیدم هیچ باعث شدم الان نصف همشهریام میدن من بلیط بگیرم تا با من بیانو برن
بعد دوستمم هیچی همون با اتوبوس داغون فردای رفتن ما میومد یه هفته درمیون. زد یه هفته از استاد بچه ها اجازه گرفتن که ساعت هفت شب بلیط بگیرن به جای نه شب، بعد بلیطه140بود، من برا خودمو بقیه بچه ها خریدم بجز این، بعد فرداش ما وسایل جمع کردنی دیدم این اتفاقا زودتر از ما بلیط گرفته بوده، بعد گفتم خوبه نمیترسیو اینا، گفت اخه دوستام هستن دیگه بعد گفتم همه راه هارو امتحان کنم
باز من واقعا برای بار دوم ناراحت شدم نودشم فهمید ولی توجه نکرد، زد این هفته اومدم بلیط بخرم برای خودم و یکی دیگه از بچه ها. یکی از بچه های اتاق گفت که من از ترمینال شهر خودمون پرسیدم گفتن اگر حضوری برین بلیط بخرین اونموقع ارزونتر میوفته، بعد من گفتم که همچین چیزی نمیشه چون راننده ها عوارضی مقصد رو میدن هزینه مقصدم میگیرن، ولی باز به خاطر بچه ها گفتم میرم میپرسم. بعد چند دیقه بعد دیدم دوستم یواشکی به مامانش میگه قضیه رو بعد گفتش مامان بذار ببینم ارزون باشه از این به بعد فلانی اومدنی منم با آون میام وقتی بلیط ارزون شه احمقم تا فردا بیکار بمونم اینجا؟
بعد فرداش خواستیم بریم بلیط حضوری بگیریم زد اونیکه بلیط قرار بود با هم بگیریم مریض شد من گفتم تنها برم برگشت گفت که نه من وجدانم نمیذاره شهر غریب تا ترمینال تنهایی بری اگر برا من بلیط قراره بپرسی منم میام، بعد آون اینارو گفتنی دوستم خودشو به نشنیدن میزد انگار منتظر بود من مثل پادو پاشم برم قیمت بلیط بگیرم ایشون بعد اطمینان از ارزون بودن نزول اجلال کنن به اتوبوس، حتی حاضر نبود به خاطر کار خودش ده هزار تومن پول اسنپ بده با من بیاد
وضع مالیشون بد نیست؟ شاید نمیتونه
بیکاری هر کسی باید جور خودشا بکشه تمام
بنظرم برای یه دوستت تعریف کن چون من هیچی فهمیدم
نه حق نداری ناراحت شی. شاید واقعا نتونسته برای یه بلیط بیشتر از دو برابر هزینه کنه. بعدم وقتی شهر دیگه انتخاب رشته میکنی باید یاد بگیری خودت از پس کارات بر بیای شاید این دوستت اصلا اونجا قبول نمیشد کع میگی غریبم و فلان... وابستگیتو بهش کم کن
