شاغلم عصرا برمی گردم باید به کارای خونه و شام و ناهار فردا برسم. یه روز در میون میرم به خانواده خودم سر می زنم تا برم و برگردم دو سه ساعتی طول می کشه. جالبه مغزم به این سیستم عادت کرده اگر مثلا کاری پیش بیاد یا خسته باشم و حوصله نداشته باشم و دو روز پشت سر هم نتونم برم احساس عذاب وجدان می گیرم! فکر می کنم الان پدر و مادرم چشم به راه موندن و خیلی بچه بدی هستم. نمی دونم چطور از این حس رها بشم. تازه خونه مادرشوهرم هست که البته اون رو از سر وظیفه هفته ای ده روزی یه بار میرم اونم همیشه شاکیه که کم میای. من نمی دونم ما زنا چرا همیشه باید به خاطر هر چیزی احساس گناه کنیم
تو وظیفه نداری این کار کنی
چن وقته ازدواج کردی؟؟؟؟
هرچقدرم کم بری بازم میگن نیستی.من ۲روزقبلشم رفته باشم بازم برم میگن نیستی نمیای..ولی عذاب وجدان چرا
دقیقا عین من
قبلا هر روز یبار سر میزدم کاراشونو میکردم ولی الان دیگ روز درمیان میرم چون سه تا بچه دارم نمیرسم ولی بشه دو روز عذاب وجدان میگیرم
اینم بگم 13ساله ازدواج کردم هرسالم همینه هنوزم دلم نمیاد تنهاشون بزارم گناه دارن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
