از اونجایی که عادت ندارم گلایه کنم و با کسی درد دل کنم اصلا بلد هم نیستم که اینکارو انجام بدم، بنابراین بیشتر دردهام رو مینویسم.
اما هروقت مینویسم برای خودمه، الان انگار دوست دارم شما هم بخونید و نظرتون رو بدید خوبیش اینه که همدیگرو نمیشناسیم و میتونیم بی دغدغه درددل کنیم.
نمیدونم چرا، اما از یک جایی به بعد زندگیم خوب پیش نرفت.
اولش مشکل تخمدانم بود که جراحی کردم و بعدش متوجه شدم تخمکهام ضعیفن و ذخیره تخمدانم هم کم.
چند بار با هورمون و یکبار ای وی اف یکبار هم انتقال دادم که نتیجه نداد.
بعد پریودهام کم شد عقب انداختم تقریبا ۱۰ روز بود که عقب انداخته بودم دکتر گفت باید تیروییدمو عمل کنم گواترم بعد از کرونا بزرگ شد جوری که مشکل تنفس و بلع داشتم.
دکتر به من گفت باید عمل کنم من هم نگران پریود نشدنم بودم هم نگران اینکه بعد از عمل چی میشه
عمل کردم و همچنان پریود نشدم ته دل میخواستم خودمو گول بزنم که نکنه باردارم؟
بی بی چک زدم و منفی بود
بعد فهمیدم بعد از عمل تیرویید تازه ممکنه اوضاع بدتر بشه و پریود نامنظم یا قطع بشه.
میدونم آخر دنیا نیست اما آیا سهم و حق من این نبود که بچه خودمو داشته باشم؟
سهمم از زندگی این نبود که مادر بشم؟
خوب شاید نبوده
اما واقعا ناراحتم واقعا فکر میکنم حقم نبود توی زندگی هر چیزی میخوام حسرت بشه.
