دیگ یک ماه دیگ میشه چهار سال ک با کسی نیستم امروز روز تولدش بود
سال اول و سال دوم از این روز بدم میومد چون تمام خاطرات می‌ریخت تو سرم اما امروز وقتی نگا ب تاریخ کردم ک بیبینم نوبت دکترم کیه تعجب کردم و یک لحظه از ذهنم عبور کرد ک اع تولد فلانی هم هست بعد دیدم اصلا برام مهم نیست اصلا شاید اگر الان بیبینمش در حد نگاه بهش و باز برگشتن به زندگی روزمره یا اگر بیاد جلو در حد سلام احوال پرسی عادی اونم اگر خودش شروع کننده باشه ولی اون دیگ الان با پسر عادی ک داره تو خیابون رد میشه برام فرقی نداره
و واقعا هم خوشحالم این چهار سال و زندگی کردم و دیدم اع من خودم از همه مهم ترم خلاصه خیلی خوشحالم خیلی رشد کردم خیلی بزرگ شدم واقعا شاکرم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
52 ثانیه پیش
53 ثانیه پیش
53 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
