رشتمو عوض کردم رفته بودم هنرستان ی دختری تو کلاسمون بود قیافش اوکی نبود پوستش سبزینه تیره بعد دماغش هم بزرگ چشماشم عسلی بخاطر همین بچه ها همش مسخرش میکردن از یکی پرسیدم چرا اینقد مسخرش میکنن گفت سر وسادس واس اینکه نمیره دفتر گزارششون بده اینا هم عادت کردن مسخرش میکنن همه ی مدرسه با ی لقب دیگه صداش میکنن وتمام مدرسه ب چشم ی آدم چرت و مسخره میشناسنش تو جمع سرکلاس بودیم ما ۵۶۰ باید بدیم جزوه بعد این پول نداشت بچه ها نفری ۵۰ تومن بهش دادن اونایی ک بهش دادن همش زدن تو سرش ک ما پول جزوتو دادیم باما اینجوری حرف میزنی با چ اعتماد بنفسی پیش ما نشستی اینایی ک میگم حتی نصفشونم نیس خیلی بیشتر از این ناراحتش میکنن امروزم سرکلاس بودیم همون دختر اجازه گرفت نشست پیشم بعد یکی گفت تو با این قیافه اگ تو خانواده ما بودی قطعا سرتو میبریدم. منکه از حرفش خوشم نیومد چون خودشم قیافه نداشت بعد ی نامه مث قلب داد بهش در نام رو ک باز کرد با ی نقاشی فاک مواجه شد کلا من هنگیدم واقعا برای خودم نسلی ک هستیم متاسفم ی مشت آدم چرت ک فک میکنن با مسخره کردن دیگران احساس گنگ بودن میکنن نمیدونم با این نسل ب کجا میرسیم
خیلی بیزارم از آدمای اینجوری
توی مدرسه چون خیلی سفید بودم اگر صورتم قرمز میشد مسخرم میکردن که فلانی مثل خرگوش ها تا احساساتش عوض میشه قرمز میشه
من از دست اینا جرات نداشتم هیچ حسی به قلبم وارد کنم
چون حتی اگر خوشحالم بودم مثلا میگفتن فلانی حسودی داره میکنه
البته منم بی جواب نمیزاشتم کارشون رو
ولی واسه این دختر واقعا ناراحت شدم
از این آدم های پدر سوخته که اهل دل شکستن هستن همه جا پیدا میشه من که واگذار کردم به خدا چون از پسشون برنمیآمد انشاالله به بدترین شکل ممکن بلا سرشون بیاد که بفهمن دل شکستن هنر نیست
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
