سته بذار یچیزی بهت بگم .
تو زندگی باید خدا به ادم موقعیت خوب بده، همه چیز همینه، نه دستاورده، نه تلاشه، نه چییزی.
دایی من کارمند معمولی بود، زن داییم خونه دار. پنج تا بچه داشتن، تازه داییم ارث هم نگرفت.
بعد برای دخترس یه خواستگار میلیاردی تو هفده سالگی پیدا شد، داییم گفت نه نمیدم، سه سال تموم این خواستگار میلیاردر رفت و اومد تا داییم رو متقاعد کرد که دیگه دخترت بیست سالش شده.
دختر داییم با پسر بزرگش این خونواده میلیاردر ازدواج کرد.
داییم جهاز معنولی اما با یه بهش فرش دستباف که کار مادربزرگش بود بهش جهاز داد، اما نهایا انداخته بودن دم دستشویی!!!!!! چرا؟ چون تو خونه ی پسره پر از فرشای نفیس و گرون بود.
الان کلی طلا و جواهر داره، شوهرش براش خونه و ماشین خریده، یه باغ خریده چهار هزار متره، که توش پر از درخت میوه و گل زینتی هست.
سالی نیست که سفر خارجی نره.
این یه برش از جامعه هست، میخوام بگم جهاز داشته باشی یا نه، پول داشته باشی یا نه، زشت باشی یا زیبا و هر چیزی.... تا خدا نخواد آدم رشد نمیکنه، همش وابسته به خداست. اصلا ناراحت نباش بگی هیچی ندارم، یا پولم کمه و فلان و این چیزا رو بریز دور.
خدا به ادم موقعیت و شانس بده فقط، پیشونی سفید و بخت بلند برای زندگی خوب