منم همیشه به شوهرم میگم پیر شدیم خودمون باید واسه خودمون پرستار بگیریم وگرنه که بچه میره پی زندگیش و ...
نه پرستارها هم نمیتونن بلاخره خونه جمع وجور کردن میخوا ودکتر رفتن اینا کلی چیزای دیگه بچه یه بار بیاد همین ببره دکتره وداروهارو بخره دیگه میندازن خونه میرن چون بلاخره اونام زندگی دارن دیگه چیکا کنن نمیتونن که بشینن وردل پدرومادر ...الان خودمون داریم پدرومادرمونو نروخشک میکنیم اما هرلحظه کمک میخوان اونم غریبه نمیشه فقط بچه هاش میشه که مام زندگی داریم هرلحظه نمیتونیم که....درضم اینم بگم هرچی بچه ها داشته باشن بازپ هرلحظه پول لازمه کمک لازمه برای همه ربطی به مستقلی نداره ...من از حاملگیم به فکر بچمونم دارم پس انداز میکنم براش تا بیست سالگیش براش هم خونه میخریم هم خرج ازدواجشو حتما درست میکنیم اما بازم سنمون بره بالا کمک لازم میشه برای همه ...خودمم رفتم بیمه شدم دوتا حقوق داشته باشیم راحت بریم سالمندان برسن بهمون تا لحظه ی مرگ هرچیم داریم پسرمون برداره راحت زندگی کنه ....اونی که گفتم بشینن به فکر ارث باشن بلاخره که همه اینجوری نمیشن اونایی میگن که هیچی ندارن خیلی محتاجن وگرنه زبونی گفتم همه که اینجوری نمیشن
اتفاقا دردناک اونه که هیچ کس نتونه بیاد بهت برسه تنها بمونی اختیار یه دکتر رفتن نداشته باشه ادم حتی اگه هردو زن وشوهر زنده باشن در کنار هم محتاج کمک برای یه لحظه از تنهایی دراومدن گریه میکنن لااقل سالمندان اطراف ادم پر هس ودکتر وغذا ولبلس تمیز ورسیدگی هس حداقلش بخاطر پول