به سوره ی علق دقت کردین

((اقرا باسم ربک الذی خلق 

خلق الانسان من علق ))

اینجا میفرماد بخوان به نام پروردگارت که انسان را از چیزی شبیه خون بسته خلق کرد

در ادامه می فرماد

(( اقرا و ربک الاکرم الذی علم بالقلم))

بخوان به نام پروردگارت که کریم ترین کریمان هست همان‌که علم را به واسطه ی قلم اموخت

نکته اینجاست وقتی داره از خلقت صحبت میکنه

 می فرماد پروردگار

اما وقتی از علم اموزی صحبت میکنه بعده پروردگار یه کریمترین میاره

یعنی علم اموزی از داستان خلقت ارزشش بیشتره

اونم اون زمان که علم اموزی و قلم هیچ ارزشی نداشته 

و جالبه پیامبر بی کم‌کاست ایات رو‌منتقل میکرده ، حتی اقرا اول یعنی بخوان رو‌هم تو‌انتقال ایات حذف نکرده 

مثل قل در سوره های دیگه که یعنی بگو