سلام بچه ها من تو شهر غریب هستم.و هیچ کس رو ندارم اینجا.بخاطر همین پرستار برا پسر یکسالم گرفتم روزی سه ساعت میاد خونه تا من بتونم برم بیرون خریدی یا باشگاهي....پرستار خیلی مطمئن هست .امروز پسرم پشت سرم گریه کرد.خیلی عذاب وجدان گرفتم.شما بودید این کار رو میکردید؟واقعا دارم افسرده میشم تو خونه اما عذاب وجدان هم دارم.نمیدونم چکار کنم
اینم بگم شوهرم از صبح تا شب خونه نیست و کل خریدای خونه با خودمه
پسرتو چرا نمیبری با دوچرخه ای کالسکه ای چیزی ببر با خودت دیگه
خیلی اشتباه میکنی. اصلابشین توخونه یاباپسرت برو.
بچت هنوز خیلی کوچیکه بزار دوسال و نیم سه سالش ک شد این برنامه زو بریز
منم شرایطم مثل تو و تا دو سال نیم رسما خونه نشین بودم یا جاهایی ک میشد ببریش میرفتم از الان اضطاب جدایی میگیره
خب یه سری مشکلات آدم داره مجبوره...مثلا خیلی چاق شدم و شوهرم ازم دور شده..کلا عصبی و افسرده شدم بخاطر تنهایی تو شهر غریب.
سه روز در هفته شوهرم کلا یه
شهر دیگه هست و من تو شهر غریب تنهام...حس میکنم دارم افسرده میشم...
