خیلی برام لذت بخش هست با آدم ها حرف میزنم آدم ها هم واقعی هستند.
با اینکه برام لذت بخش هست ولی ذهنم خسته میشه.
تمرکز روی کارام ندارم .
بجای اینکه دوست داشته باشم واقعی با آدم ها حرف بزنم تو ذهنم هستم اونجا حرف میزنم .
خسته شدم
کسی اینجوربوده؟راهکاری برای رهایی از این وضع هست؟
تراپی
خیلی تنها نیستی؟
حالا تو خوبه تو ذهنتع
من بلند بلند حرف میزنم
میخندم تنهایی
چیزیم نمیزنم
منم
همش یکی بهم توی ذهنم پیشنهاد میده،نصیحتم میکنه ،دعوام میکنه،تشویقم میکنه
بشین هرچیزی که تو مغزت میاد همه اونارو بنویس من مثل تو بودم کلا تو ذهنم یه زندگی دیگه داشتم نشستم همه اونارو به صورت رمانی نوشتم وبعد از نوشتن تازه مغزت خالی میشه واخساس سبکی میکنی
بچت ها بیاین تاپیکم😔
مثلا با خانواده که حرف میزنم دوست دارم زود حرفشون تمام بشه برو تو کله ام و اونجا حرف بزنم
