2777
2789
عنوان

A crappy moment!

332 بازدید | 23 پست

۹ شب، کتابخانه، سردرد، خسته، بی‌تمرکز، گرسنه، مضطرب از حجم کارهای نکرده، ددلاین های در پیش‌رو...

بماند به یادگار.

"آخ چه میشد که بال‌هایی داشتم تا از زمین بلند میشدم و در پی خورشید درون فروغی جاودانه جست میزدم"      فاوست-گوته

الان که دارم اینو برات می‌نویسم، کاملاً رایگانه، ولی واقعاً نمی‌دونم تا کی رایگان بمونه!
من و دخترم بدون حتی یه ریال هزینه، یه ویزیت آنلاین از متخصص حرفه‌ای گرفتیم. کامل بدنمون رو آنالیز کرد، تک‌تک مشکلات رو گفت و راه‌حل داد.

خودم کمر و گردنم خیلی مشکل داشت، دخترم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت… و باورت میشه؟ همه‌ش رو درست کردیم!

اگه تو یا یکی از عزیزات مشکلات اینجوری دارید، همین الان تا دیر نشده نوبت ویزیت 100% رایگان و آنلاین از متخصص بگیرید.

خسته نباشی گلم   به سلامتی پروسه ی اپلای هست؟

ممنون عزیزم.

نه من قبلا مهاجرت کردم. اینجا دانشجوام🤕

"آخ چه میشد که بال‌هایی داشتم تا از زمین بلند میشدم و در پی خورشید درون فروغی جاودانه جست میزدم"      فاوست-گوته
ممنون عزیزم. نه من قبلا مهاجرت کردم. اینجا دانشجوام🤕

چقد عالییی 

ایشالله که موفق باشی 

من آرزومه بتونم از یکی از دانشگاه های اروپا پذیرش بگیرم 

میتونم بپرسم کدوم کشوری و رشتتون چیه

چقد عالییی  ایشالله که موفق باشی  من آرزومه بتونم از یکی از دانشگاه های اروپا پذیرش بگیر ...

ممنون از محبتت

ایشالا به هدفت میرسی

فلسفه، کانادا

"آخ چه میشد که بال‌هایی داشتم تا از زمین بلند میشدم و در پی خورشید درون فروغی جاودانه جست میزدم"      فاوست-گوته
آمریکا هستی؟ منم الان عین تو هست وضعیتم🫤

جدی؟

ساعت چنده اونجا؟:)

امتحان داری؟

"آخ چه میشد که بال‌هایی داشتم تا از زمین بلند میشدم و در پی خورشید درون فروغی جاودانه جست میزدم"      فاوست-گوته
اینجا هم 9:11 هست,واسه همین گفتم آمریکایی. امتحان نه,اما ماه دیگه سمینار دارم😢😑

هم‌تایمیم:)

موفق باشی:)

من که تزم رو ول کردم به امان خدا... 

رشته ات چیه؟

"آخ چه میشد که بال‌هایی داشتم تا از زمین بلند میشدم و در پی خورشید درون فروغی جاودانه جست میزدم"      فاوست-گوته

ایجانم ..منم نزدیکا۵صبح ..بیقرار ..دلتنگ ..سینگل ..بدبخت بیچاره ..کنج تخت ..تو بهشت ایران 😭😭😭🤧🤧یه دست بیاد اشکای منوبگیره 


خوشبحال مردها دلشان که بگیرد سیگار می‌کشند..هرزمانی هم که باشد بدون ترس ودلهره،به دل خیابان میزنند،حتی اگرشد وسایل دم دستشان رامیشکنند،اما ما زن ها چه؟؟؟نه خیابان برای دلتنگی هایمان امن است،نه سیگار با طبع لطیفمان سازگار...نه دل شکستن ظرف ها راداریم...مازن ها که دلمان میگیرد...زورمان به موهایمان میرسد...به ناخن هایمان میرسد...به بغضمان میرسد...ما زن ها درمواقع دلتنگی خیلی قوی که باشیم نهایت درگوشه ای مچاله می‌شویم وبی صدا می‌میریم..
ارسال نظر شما

کاربر گرامی جهت ارسال پست شما ملزم به رعایت قوانین و مقررات نی‌نی‌سایت می‌باشید

2790
2778
2791
2779
2792