دیروز یکی از خواهرم دعوت بود خونه خواهرم بچها شون هرچی شیطونی و خراب کاری کردند صدای هیچ کس درنمی اومد لحظه ای که پچم یه شیطونی کوچولو می‌کرد همه نگاه طرف من بودند هی عصبانی می شدند حتی مادرم دلم خیلی شکسته گریه ام بند نمی آد چون ما از لحاظ مالی عقبیم دلم میخواد سالها سالها نرم خونه شون ولی دیگه جای را ندارم برم خانواده شوهر ندارم خونه برادرام هم همینطور یکی دیگه کار خراب می کنه همه کاسه قوزه هارا سره پچه هام میشکنن دلم برای پچهام میسوزه دیگه جای را ندارم برم
بمون خونت خب مجبوری بری مگه
شاید چون از لحاظ مالی ضعیف شدی رو رفتار بقیه حساس شدی
خیلی دیر به دیر میرم سالی سه یا چهاربار
وقتی همه جمع هستن و شلوغه نرو
چیزی بهشون نمیگی، مثلا همون لحظه که به بچه‌هات اعتراض میکنن، بگی فقط بچه های من نیستن، بچه های خودتون رو هم ببینید!!!
اگر چیزی نگی متاسفانه فکر میکنن متوجه نیستی... ضمنا به خودت تلقین نکن چون وضعیت مالیت ضعیف تره، پس باید ضعیف باشی...
طرز رفتار دیگران با ما، به رفتار و منش خودمون هم بستگی داره
ب درک نرو هرچقد از ادمای سمی دوری کنی ب نفعته مگ مادر با بقیه چ فرقی داره بشین تو خونت
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
