خیلی دلم برا خودم میسوزه که بهترین روزای عمرم به پای یه آدم بدرد نخور حروم شد.دانشگاه رفتم میتونستم اون موقعها براحتی معلم بشم لااقل مثل الان نبود که سخت باشه.اما افتادم دنبال عشق و عاشقی.دوستام همه سر کارن الان
حقیقتا برام قابل قبول نیس ک توی کل۱۴ سال شرایط طلاق برات پیش نیومد و سعی نکردی که هر سال حداقل ۱۰ درصد برای خودت شرایطشو درست کنی.
الانم نه کاردرستی نیس چون بچت ب پدرت و حضورش نیاز داره، و اگر خونتو جدا کنی ممکنه زن بگیره و ابروی بچت میره
من خیلی دختر پر شر و شوری بودم وقتی اومدم تو این زندگی این چیزا رو دیدم از نظر روحی داغون شدم منزوی شدم وسواس گرفتم تا خود صبح درگیر کارای وسواسی شده بودم .نتونستم خودمو جمع کنم ترسو و وابسته شده بودم
باور کن برا پسرم حاضرم هر کاری بکنم.بهش میگم من میدونم داری چه غلطی میکنی چرا تا میام سمتت صفحه گوشی عوض میشه مثلا داره چت میکنه بعد تا من میام سریع قطع میکنه و کار دیگه انجام میده میگم اگه سر جای دیگه گرم لااقل دیگه سمت بنده نیا که ازت چندشم میشه نمیشه هم خدا رو بخوای هم خرما بعد کولیگری میکنه که تو تهمت میزنی و بچو رو ازت میگیرم و اینا.
