۱۰ سال باهاش زندگی کردم تمامشو بهم خیانت کرد احمقانه ادامه دادم اولش از حرف مردم ترسیدم حرف فامیل و همسایه از نگاهشون چون همه ی خواستگارامو بخاطرش رد میکردمو همه هم میدونستن ماهمو میخوایم اما چه خواستنی فقط عشق من واقعی بود یا نه هم منو میخواست هم بقیه رو هم اینکه با وجود خیانتاش بازم عاشقش بودم دلم میشکست خون گریه میکردم اما نمیتونستم اقدامی برا جدایی کنم .سرکار نبود خدمتشو نرفته بود پولشو از باباش میگرفت چندسال تا این خدمتو تموم کنه تا خونمون اماده بشه تا سرکار بره صبر کردم به امید بهتر شدن اما نشد وضعیت مالیمون کمی بهتر می شد کم کم اما خودش همون بود هربار بعد اینکه دستش رو میشد التماس و گریه که ببخش و بمون منم که دلم گیرش بود بعد توپ و تشر و تهدید کوتاه می اومدم اوایل پیامکاشو میدیدم بعدها فهمیدم سر قرار رفته تا این آخری که همین چند روز پیش بود عکساشو دیدم خیلی اتفاقی درصورتی که قایم کرده بود دیدم بغل همن عاشقانه هاشونو دیدم و مردمممم چقد زجه زدم دعوامون شد گفت میدونم تو برام از هرکسی بهتری میدونم مثه تو دیگه نیس اما دلم با تو خوش نیس دست خودم نیست نمیدونم تا ازت دورم دلم تنگ میشه برات اما نزدیکیو نمیتونم تحمل کنم با تو تو این خونه آروم و قرار ندارم گفت فک میکنه کسی دعا گرفته باشه . اول اولش فقط یه عکس ساده ازشون دیده بودم باهاش دعوام شد و این حرفارو زد گفت اینجوری جفتمون اذیتیم تموم کنیم بره بهتره یه بار وسایلامو جمع کردم برم اما با خودم فکر کردم نتونستم راحت از زندگی که بعد ۱۰ سال ساخته بودم بگذرم به راحتی مخصوصا که بچه هم دارم به اینده اون فکر کردم
مگه خدا همه بنده هاش رو نیافریدی؟؟؟
مگه خدا از خودش تو وجود آدم ها ندمیده؟
پس چطور بعضی ها آدم میتونن اینقدر پَست باشن؟؟
طلاق نگیر خونه ی جدا بگیر خرجتو بده اونم دیگه نیاد پیشت
چه زندگی ای ده سال ساختی عزیزم،همش خیانت و عذاب بوده.باقی عمرت رو برای خودت ارزش قائل باش،وقتی به این صراحت بهت گفنه واقعا بازم میخوای بمونی؟عجیبه برام
نتونستم خونه زندگی که حق خودم و بچم بود رو بذارم برا یکی دیگه آماده و راحت با خودم گفتم حداقل الان وقتش نیس اگه به رفتنه باید نباید دست خالی برم ..اما بعد که دوباره اتفاقی عکسای بعدی شون رو روز بعد دیدم کلا نابود شدم اون بغلا بوسه ها اون صمیمیته داشتم سکته میکردم از غصه و عصبانیت چقد گریه کردم بهش ز زدم با گریه بهش گفتم بدبختم کردی چقد دلم سوخت خدا میدونه ..همون شب با خدا حرف زدم شاکی که چرا دلم اونقد نمیشکنه که برم و عین خیالم نباشه چرا نمیتوتم واقعا بگذرم . فردا صبش یک ذره حس خواستن این زندگی تو دلم نبود الخصوص وقتی عکسارو یادم می اومد مطمین تر میشدم که دیگه تمومه باید برم دیگه بس بود هرچه به خودم بد کردم فردا میخوام برم برا دادخواست طلاق و کاراش ... اوناییکه طلاق گرفتن راهنمایی کنین چیکار کنم کجا باید برم چی تو دادخواست بگم بهتره؟!؟
خرش کن خودتو مظلوم جلوه بده بگو حداقل حق ده سال زندگیمو بده و... .بعد که گرفتی طلاقتم گرفتی تمام این ده سالو ب...ین به هیکلش
من مجردم ولی تصور بلاهایی که سرت آمده سخته ولی شما باید قبل طلاق به چند تا موضوع فکر کنید اینکه برنامه تون برای بچه ها چیه با خودتون می‌برید یا میزارید پیش پدرشون
الان چندتا بچه دارید و چند سالشونه
اگر پیش شما باشند شوهرت به بهانه دیدنشون هر روز یه داستان ایجاد میکنه
و اینکه بعد طلاق کجازندگی میکنید منزل پدرتون یا خونه جدا دارید
سر کار میتونید برید یا نه
شوهرت مهریه میده یا میبخشی....
اینها حداقل مطالبی هست که باید براشون برنامه ریزی کنی
به نظر من اول برای طلاق اقدام نکن اگر بتونی روابط نامشروع‌شو ثابت کنی دیگه لازم نیست از حق و حقوق بگذری با سیاست عمل کن الان باید فکر آینده باشی
از عکساش عکس گرفتم برا وقتی شاید به درد بخوره . عکس بغل و بوسه و بدحجابی دختره چه حکمی تو دادگاه داره
