یه مسجد وسط دو تا مثلث اسیره
یه کودک زیر چکمه ی سیاهی می میره
یه ضجه توی آسمون شب پر می گیره
یه مادر دوباره ناله رو از سر می گیره
گلوله سینه ی برادرم رو می دره
شهادت کفن گلی می شه که پرپره
قلب اون روی خاک افتاده اما می زنه
کسی که تن پاکش روی دستای منه
شتاب کن برادر ، وقت شهادت منه
وقت گذشتن از خود ، وقت نجات میهنه
سلاح من سنگ منه ، می شکنه شیشه ی شبو
فریاد من مثل تبر ، می کنه ریشه ی شبو
برخیز ای مسلمان ، باید که مثل طوفان
کشتی شب رو بشکنیم
تیرگی رو پس بزنیم
شتاب کن برادر
شتاب کن برادر
