تلاش خودمو توی زندگی کردم خواستم بچم از داشتن مادرو پدر کنار هم محروم نشه دوسش داشتم زیادی بهش بها دادم الان هرچی میرسه بهم بگه خسته شدم دلم میخواد برم پیش مادرم حتی به سنگ قبرشم راضیم برم کلی حرف که تو دلم تلنبار شدن بزنم بهش کلی گریه کنم خالی شم من از زندگی شوهرم برم یه روز می‌فهمه که چکار کرده پشیمون میشه ؟من زیاد ی دوسش داشتم زیادی هواشو داشتم زیادی بها دادم بهش خیانت کرد بخشیدم جلو مادرش و خواهرش و خالشو عمش و هزارتا غزیبه هربار هزار تا حرف بهم زن باز گفت ببخشید بخشیدم بااینکه از درون داغون شدم له شدم حالم از خودم بهم خورد ولی به روش نیاوردم
شبا که میشه اصلا خوابم نمیبرع فکروخیال از تو مغزم بیرون نمیره
چرا اخه مامان و بابانیستین بیام باهاتون حرف بزنم نمی‌دونم حتی قبرتون کجاست حتی از شما یه تیکه سنگ قبرم سهم من نشد برای وقتایی دلم کرفته
دلم میخواد یه مدت دست بچمو بگیرم برم بجای دور اما خب کجا رو دارم برم از این ادمای دوروبرم خستم زخمیم جایی نیست برم ازشون فاصله بگیرم
فقط میدونم با بخشیدن خار نشدی....
نعوذبالله خدا اینقدر بخشنده اس....خ ار ...شده؟!!!
ببخشش ، بزرگواری نشون میده.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز