هیچ مادری دلش نمیخواد بچشو بزنه منم ی مادرم درکت میکنم عزیزم،اینجوری به خودت تلقین نکن که من روانیم،تو روانی نیستی فقط از ی مشت آدم روانی آسیب دیدی،تو توان اینو داری که اوضاع رو به نفع خودت و بچه هات تغییر بدی
همه ی مادرا حداقل روزی دو سه بار به مرز انفجار میرسن چون سر و کله زدن با بچه ها کار سختیه،هر کی بگه نه من عصبانی نمیشم دروغگوی بزرگیه
مهم اینه که وقتی که عصبانی شدی بتونی تا حدی کنترلش کنی،مثلا من خودم اینجوریم که چشمامو میبندم و دستمو میزارم تو صورتم و میرم توی اتاق،به خودم میگم اگه الان بزنمش حالم که بهتر نمیشه بدترم میشم پس ولش کن،اون گندشو زده و تموم شده،یه وقتایی میرم توی حموم یا دسشویی درو میبندم همینجوری وایمیستم سر پا تا هم اون بیخیالم بشه هم من از اون حس انفجار در بیام و بعضی وقتا هم کاملا کنترل‌کننده از دست میدم و از ته دلم داد میزنم و گوشاشو میگیرم 🤣بعدش هی خودمو لعنت میکنم
