بچه ها من یه مشکل دارم اونم اینه که از تاریکی میترسم و خیلی بچه بی‌عرضه‌ای هستم (تا حالا مسئولیتی به اون شکل به گردنم نگذاشته‌اند و خواهرام غیر مستقیم به جربزه و عرضه نداشتنم اشاره میکنند. البته میگن برای تکون دادن خودت نه اینکه مثلاً بخوان اذیتم کنند. کلا آدم های بد و اذیت بکنی نیستند.) حالا من دانشگاه ولی عصر رفسنجان قبول شدم. درسته که ازمون دوره ولی خوب دانشگاهی هست که دولتیه و از لحاظ اعتبار و مدرک اینکه آره تو مدرکم بزنه دولتی روزانه و اینا خوبه. بعد من از این میترسم که خوابگاه تاریک باشه و یا با بچه ها نسازم یا اونها آدم های بولی بکنی باشند و من رو اذیت کنند. از طرفی میخوام هم که مستقل بشم که بعداً برای وقتی که بزرگ شدم و ایشالله مهماندار هواپیما شدم یه وقت این مستقل نبودنه بهم آسیب نزنه. از طرفی گزینه دانشگاه آزاد توی شهر خودمون هم برام هست و خانواده اوکی هستند و میتونم برم ولی میخوام نظر شما را هم بدونم.
خودم میگم دانشگاه آزاد نه چون فکر میکنم خوبه یه مقداری بزرگ بشم اما مواجه شدن با زندگی رو خیلی میترسم و کسی هست که به خانواده وابسته باشه و رفته باشه دور و با اذیت شدنش وی کرده؟ کلا تجربه هاتون از خوابگاه رو که با دوری وی کردید میشه بهم بگید؟ و این دانشگاه و مردم شهر چطورین؟ آب چی؟ من میترسم به آبش حساسیت داشته باشم (مشکل پوستی دارم بسته به آب محل زندگی وضعش عوض میشه)
