من خیلی ساده بودم طلاهایی که مال عقدم بود و طلاهای کادویی و همه را دادم شوهرم فروخت تا سر یه فرصتی دوباره واسم بخره ولی هیچ وقت نخرید
چند روز پیش چند تا تیکه طلا خرید اونم نه ولسه خوشحال کردن من اصلا واسه من نخرید میخاد دوباره بفروشه ماشینش را عوض کنه منم مدام تو گوشش میخونم نمیخاد ماشین خوبه یعنی با ماشین فقط تا درمغازه میره و برمیگرده نه مسافرتی نه جایی حالا شما به من بگین چی کار کنم دوست ندارم طلاها را بفروشه دوست دارم داشته باشمشون
خب بفروش دوباره میخره بازم بنظرم ماشین خوب ارزشش داره
نده بهش
خب متاسفانه اینا واسه شما نیست ولی میتونی بگی اینارو بده جای طلاهایی که فروختی
منم همه طلاهامو فروختم ولی با رضایت خودم..باهاش هی صحبت کن ک من طلاهامو فروختم جاش برام بخر و بفکر فروشش نباش...من طلا دوس دارم...دوس ندارم بفروشمش انقد تو گوشش بخون ک بفهمه طلا دوس داری
منم با رضایت خودم دادم ولی بعدا دیدم مادر شوهرم تو گوش خواهرش و دختراش میخونه طلاهاتون را ندین شوهراتون اونا یه پشتوانه است برای زن واسه همین خیلی ناراحت شدم چرا به پسرش نمیگه طلاهای زنت را نفروش
آره دیگه همین حرفا تا استخون آدمو میسوزونه...ولی کاش همون موقع ک خریدی میگفتی دیگه این طلاهارو نمیفروشما.این جای طلاهایی ک فروخته بودی.هی تو گوشش بخون خجالت میکشم جایی میرم طلا ندارم.همه خانوما دارن.زیورآلات برای خانوماست ..بیرون ک میرید طلافروشیارو وایسا نگاکن...ازینکارا.هی بگو حیف اون مثلا دستبندم خیلی خوشگل بود خیلی دوسش داشتم فروختیم
