بامادرشوهرم حیاتمون مشترکه بااینکه اجااااازه هیچچچ چیزی رو نداره دخالت کنه یا نظربده خونش نمیرم وزیاد نمیاد و نمیبینمش امابازم دورا دور مخالفتای خودشو داره وارامشو بهم میریزه روزی هزاربار ارزو میکنم ازاینجابرم اعصابت هیچوقت اروم نیس البته اگه شوهرت پشتت باشه وهواتوداشته باشه ن مث شوهرمن بچه ننه باشه
ب منن یاد بده دارم دیوونه میشم درست جایی که داشتم از بین میرفتم مستقل شدیم نمیخام به اون جهنم برگردم و مقصر فقط پدرشوهر خاله زنکمه
من بی زبون مودب بعد ۸ سال میخوام سکوت رو بشکنم و آخرین سنگرممم دعوا شدید با پدر شوهرمه
بهش میگم اگ به فکر پسرتی یه جور دیگه کمکش کن چرا منو برگردونی اون خراب شده من بمیرمم برنمیگردم اگرم برگردم دیگه زندگی نمیکنم هر روزم قراره بشه جنگ و دعوا و حرف حسابمم اینه که نمیخوام با شما زندگی کنم میخوام با آرامش زندگی کنم
عزیزم راهش قشنگ نیست ولی چون خواستی چشم میگم
خوب بودنت شده وظیفه همه ساده میگیرنت یه بار اساسی باید حقت بخوای تا حدامکان ب توهین نکشه قاطع و جدی باش لازم شد دعوا بکن تا حقت بگیری شاید با شوهرتم ناراحتی پیش بیاد ولی نباید جا بزنی
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
