از دست خواهرم ناراحتم

ببین ما واقعا هیچ وقت نمیتونیم هیچ کس رو درست کنیم جوری که باب میل ما رفتار کنن 

فقط و فقط میتونیم خودمون افکارمون رفتارمون و نگاهمون و باورهامون رو تغییر بدیم 

با تغییر خودمون ،همه چیز تغییر میکنه بهت قول میدم

دقیقا همینه 

بدون دلخوری بدون خشم و کینه ،وقتی سراغت میاد  اگه برات مقدور نیست براش فداکاری نکن خودتو به آب و آتیش نزن

اینکه بدون کینه باشه خیلی مهمه

وقتی کینه به دل بگیری یعنی تو ذهنت این آدم خیلی بزرگه برات خیلی دغدغه اش رو داری وابستگی داری بهش و چون خواسته هات رو نمیبینه ناراحت میشی 

اما اگه تو خیابون یه غریبه سلام نکنه بهت ناراحت نمیشی چون دغدغه ات نیست

نمیگم بی تفاوت باش  

حرفم اینه اولویتت خواهرت نباشه 

اولویتت خودت و حال خوبت باشه

اگه یه وقتی دلت براش تنگ شد بخاطر حال خوب خودت بهش زنگ بزن 

نه اینکه ته دلت بگی دارم بهش لطف میکنم حالشو میپرسم 

کمکها و لطها هم همینطور اگه خودت خوشحالی انجامش بده وگرنه نیتت لطف به اون نباشه

یه کم پیچیده اس ولی راه گشاست کم کم تمرین کنی 

هروقت شوهرت هم خواست سرزنش کنه بگو هرآدمی یه مدلی داره دلش نمیخاد بیاد نمیتونه بیاد چه ایراد داره (وقتی تو سخت نگیری اونم سخت نمیگیره یواش یواش)

اولین قدم خود دوستی هست 

با خودت مهربون باش و خودت رو با رفتارهای که دیگران باهات میکنن تعریف نکن 

روی اعتماد به نفست کار کن و تحلیل و آنالیز رفتارهای دیگران رو بزار کنا فقط و فقط حواست به فکر خودت و نگاه خودت به زندگی باشه

گاهی برای خودت یه چای بریز و به خودت بگو :یه چای اختصاصی برای بانو

باشگاه که میری تو اینه به خودت لبخند بزن و بگو چون خیلی دوستت دارم میام باشگاه که لذت ببریم ...

اگه من با همین حرفای روانشناسی گول زنک تونستم خودمو نجات بدم...تو هم میتونی