من چهار پنج سال پیش همیشه خودم رو ادم نسبتا زیبا و خوش چهره ای میدونستم .
و واقعا هم هر جا میرفتم ناخودآگاه حس میکنم همین تفکر باعث میشد که بعضیا ازم تعریف کنند .
ولی یهویی یکی دو سالی هست که خودم شروع کردم به ایراد گرفتن از،صورت خودم. اولش میگفتم فقط اینا تفکرات منفی هست و واقعیت نداره .
و حتی همسرم هم اولش میگفت اینا چه فکریه ، گرفتی ما رو ؟ تو خیلی خوشگلی و ...
ولی کم کم این قدر این تفکر توی من قوی شد که فکر میکنم واقعا روی صورت و بینیم تاثیر گذاشته.
همسرم هم یه جور خاص متفاوت از قبل به بینی و چشمام خیره میشه. انگار واقعا تغییر کردم
