خسته ام از این زندگی از یه شوهر بی درک بچه ها هر روز از چیزایی که دوست دارم بهش میگم اون هیچ واکنشی نداره
بهش میگم به فکر من باش انقدر تو خونه تنهام هیچ واکنشی نداره امشب با دوستاش بیرون شام خوردن ساعت ۱۲اومده خونه من چون حالم خوب نبود نتونستم شام درست کنم قرار بود برام دارو بگیره اومده میگه یادم رفته گفتم گشنمه حالم خوب نبوده غذا درست کنم انگار نه انگار گرفت خوابید
خسته شدم از فکر و خیال قبلا خیالم ازش جمع بود اما با این رفتارا دیگه دارم دیونه میشم تو محل کارش خیلی زن آویزون هست همش استرس اونجا رو دارم نمیدونم چیکار کنم
میتونم با سیاست رفتار کنم ولی نمیخوام اگه بخوام هر روز ادا در بیارم پس
پس کجا باید آرامش داشته باشم
واقعا هرکی یه غمی داره منم سنم داره میره بالا ولی هیچ خواستگار ندارم
نامزد منم امشب قرار بود بریم بیرون ولی با داداشش اینا رفتن فوتبال و کباب خوری بعدش ساعت یک شب برگشتن 🤧
منم کل شبو خوابیدم الان در خدمت شمام
چه قدر تو منی 🫂 عزیز من شناختمشون مردا دو بعدی هستن چپ راست پایین بالا اینور اونور مغزشون پردازش چیزهای حساس رو نداره ...ما سه بعدی هستیم حالا بگو خب ازاین موجودات لطافت مهربونی درک و شعور در نمیاد ...خودت باید مثل طوطی بگی بگی بگی بلکه بتونن از چپ بیان راست از راست برن چپ همینن همین
از اول ازدواج اخلاقش همینطور بوده؟ یا اینکه چندسالی یا یه مدتیه اینطور شده؟
نمیتونم بهت روانشناسی زرد ببافم و بگم اهمیت نده خوش بگذرون و خیلی چیزهای دیگه چون احساسات داریم و اذیت میشیم و نمیتونیم با اینطور چیز ها کنار بیاییم ، اما بهت میگم که سعی کن خودت و شوهرت یه مشاوره برید ، و سعی کنید دوتایی بیشتر وقت بگذرونید مثل مسافرت و .. ، باهاش آروم حرف بزن علت بی اهمیت بودن هاش رو بپرس . مثلا یک روز دو نفری یه جای آروم یا همون خونه صحبت کنید بدون بحث و با لحن مهربون و حلش کنید
بی مسئولیته مثل بابام
از بچگی هزار بار باید یه چیزو بهش می‌گفتیم تا انجام بده
