یه دونه بچه دوساله دارم تنها تفریحمون اینه که بریم تا پارک سرکوچه یا خانه کودک
فامیلام اهل رفت و آمد نیستن دوستی هم ندارم شرایط مالی هم بهمون اجازه مسافرت نمیده دلم خیلی برا دخترم میسوزه همش تو خلوتیه تا هم به شوهرم میگم میگه همه مردم همینن واقعا شما هم انقدر زندگیتون محدود و یکنواخته؟؟؟