توسل به پیامبر (التماس دعا)

حضرت فرمود چرا دو بار قبل جواب ندادید؟ صاحب کنیز عرض کرد: یا رسول الله ، صدای شما دلنشین بود. خواستیم این صدا را بیشتر بشنویم.قربان قدمتان ، امر بفرمایید. حضرت سفارش کنیز را کرد و صاحب کنیز هم به احترام حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله نه تنها او را دعوا نکرد بلکه وی را آزاد نمود.

این کنیز گوشه ای گریه میکرد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله گره از کارش گشودند. ما هم گوشه دلمان را متوجه حضرت کنیم و از عمق جانمان عرض کنیم : یا رسول الله ، ما هم از شما میخواهیم دستمان را بگیرید و شفاعتمان بفرمایید. همانطور که در دعای کمیل آمده، گریه سلاح ما است و باید همین توفیق را هم از خداوند درخواست نمود. همانگونه که در دعای ابوحمزه ثمالی عرضه میداریم: خدایا کمکم کن به حال خودم گریه کنم.

البته باید توجه داشت که داشتن سلاح به تنهاییکافی نیست بلکه آمادگی فرد و نحوه استفاده از سلاح هم مهم است. ان‌شاء‌الله با توجه قلبی به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله متوسل شویم و در گوشهای بنشینیم و عرض کنیم : یا وجیهاً عند الله اشفع لنا عند الله (ای آبرومند نزد خدا برای ما نزد خدا شفاعت فرما) اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

سمهودى از طبرانى در جامع کبیر خود از عثمان بن حینف نقل مى کند که مردى براى حاجتى نزد عثمان بن عفّان (خلیفه سوم) رفت و آمد مى کرد، ولى خلیفه هیچ التفاتى و نظرى در حاجت او نکرد، پس با عثمان بن حنیف ملاقات کرد و در مورد این موضوع شکایت کرد. عثمان بن حینف به او گفت: «به خانه برو و وضو بگیر، سپس به مسجد بیا بعد دو رکعت نماز بگزار و بگو:
خدایا! من از تو درخواست مى کنم و رو مى آورم به سوى تو به واسطه پیغمبرمان محمد(صلى الله علیه وآله) پیامبر رحمت، اى محمد! به درستى که من رو آوردم به وسیله تو به سوى خداى تو این که حاجت مرا بر آورده سازى .
پس حاجت خود را یاد آور شو». آن مرد رفت و آن گونه انجام داد، سپس به در خانه عثمان (خلیفه سوم) رفت، کسى که در را مى گشاید آمد و دست او گرفت و نزد خلیفه برد. عثمان حاجت او را پرسید، او حاجت خود را ذکر کرد و خلیفه آن را برآورده نمود و به او گفت: «هرگاه حاجتى داشتى آن را یاد آور شو»، سپس از نزد عثمان خارج شد، پس ابن حنیف را ملاقات کرد به او گفت: خدا به تو جزاى خیر دهد، خلیفه در حاجت من نظر نمى کرد تا این که تو با او در این باره سخن گفتى.
ابن حنیف در جواب گفت: به خدا قسم! من با او سخن نگفته ام ولى شاهد بودم شخص نابینایى نزد رسول خدا آمد و از نابینایى خویش شکایت نمود، پیامبر(صلى الله علیه وآله) به او فرمود: اگر خواسته باشى دعا میکنم و یا این که صبر کن، او گفت اى رسول خدا (صلى الله علیه وآله) براى من کمک کار و عصا کشى نیست و بر من این نابینایى بسیار مشقّت دارد، رسول خدا به او فرمود: «برو وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان و دعا کن به همین دعا!»
ابن حنیف گفت: به خدا قسم! ما از هم جدا نشده بودیم و گفت وگوى ما طول کشید تا این که آن مرد بر ما داخل گردید مثل این که هیچ نابینا نبوده است .
سمهودى مى گوید: «همین جریان را بیهقى نیز از دو طریق نقل کرده است».(1)، (2)

سادش اینه که وضو بگیری به مسجد بری دو رکعت نماز بخونی و از خدا بخوای

من متاسفانه عادت شدم و نماز نمیتونم بخونم اگر خوندین حتما برام دعا کنید انشالله حاجت روا باشین🙏🏼

سادش اینه که وضو بگیری به مسجد بری دو رکعت نماز بخونی و از خدا بخوای

من متاسفانه عادت شدم و نماز نمیتونم بخونم اگر خوندین حتما برام دعا کنید انشالله حاجت روا باشین🙏🏼

التماس دعا انشالله حاجت روا شین🙏🏼