گاهی از تنهایی به خودت پناه ببر،
برای خودت چای بریز،برای خودت کتاب بخوان،
قدم بزن،سفرکن...
لازم‌نیست همیشه به آغوش و حضور آدم ها پناه ببری
و برای خوب شدن حالت،
چشم انتظار حمایت و همراهی آدم ها باشی!
گاهی مثل پرنده ی مقابل شیشه،
خودت را با آدم ها اشتباه بگیر...!
وبا خودت رفیق شو و روی خودت حساب کن
و ازحضور خودت همانقدر ذوق کن که از حضور آدم ها
کی از خودت به خودت دلسوزتر؟
کی از خودت به خودت مهربان تر؟
کی از خودت برای خودت راه گشاتر،ارزشمندتر
عزیزتر...؟
@یاابااعبدالله
❤🎑
