سلام عزیزم دیروز تو تاپیکت پیام گذاشتم پستای زیادی دیدم که از دست همسراشون ناراحت بودن و داغون خودمم گفتم عصبانی بودم یکمی تو تاپیک تو زیادهروی کردم ولی حرف ناحقی نزدم البته درمورد کسانی غیر تو بود بعدشم بلافاصله بهت گفتم اگه یادت باشه، منظورم به اونایی که آوار میشن رو زندگی بقیه از دیشب حالم خوب نبود و مهمون داشتیم نشد بیام حلالیت بگیرم ببخشید اگه یه ذره دلتو شکوندم، پستاتم خوندم بیشتر ناراحت شدم ولی یه چیزی که فهمیدم اینه که خودت و همسرت عاقلید و اینکه خودت دلیل اشتباهات خودتو میدونی یه امتیاز مثبته مطمئنم همسرتم دوست داره فقط بلد نیستی مدیریتش کنی قلقشو بدست بیاری و قشنگ کنترلش کنی زمان میخواد ولی ارزششو داره مطمئنم یکم محکم باشی و رعایت کنی تا آخر زندگیتون وابسته ت میشه فقط یکم صبور باش سعی کن از شخصیت مامانت(که همش خودتو باهاش مقایسه میکنی) فاصله بگیری قسم میخورم شوهرت عاشقت میشه چون فهمیدم آدم بدی نیست و با خیلی مردای بد فرق داره ذاتش بد نیست، و تو خودت میتونی زندگیتونو بسازی،زندگی خودتو با هیچکس مقایسه نکن شوهرتو بعد چنوقت تو مشتت میگیری،مردا هرچی بزرگ میشن بازم بچهان،چیزا منفی از خودت دور کن نگو چون مامانم اینطور بوده پس منم حتما رفتارم شبیهشه ،تو زن خونه زندگی و شوهر خودتی موفق باشی ازت ممنون میشم حلالم کنی عزیزم💖💐