دلم گرفته از زندگی با همسرم دلسرد شدم

اره بگو من قبلا نمی‌گفتم همه فکر می‌کردن‌ شوهرم خیلی خوبه الان همه چی رو میگم 

نه عزیزم اصلا دعواهای زن و شوهری تا زمانی که میدونی خطری شمارو از داخل خونه تهدید نمیکنه به خارج از خونتون ربط نداره 

چون شما بالاخره آشتی میکنید مسئله شما حل میشه و فراموش میکنید اما اونایی که بی جهت دخالتشون دادین هرگز فراموش نمیکنن و چون یک بار دخالتشون دادین تا همیشه هم دلشون با همسر شما صاف نمیشه هم راه برای دخالتاشون باز شده(که از نظر خودشون دلسوزی و کمک) بعد اونوقته که یه مشکل حسابی و جدی برای زندگیتون پیش اومده

اره در جریان بزار

کارش خیلی اشتباه بود ولی شماهم الکی حساس شدی عزیزم باید بعدا توی یه موقعیت دیگه آروم حست رو بهش میگفتی

خب بترسونش

عزیزم اصلا این کارو نکن و به همسرت بگو که میخواستم این کار رو بکنم اما با خودم فکر کردم این زندگی ماست و مشکل ماست و زمانی که تصمیم به ازدواج گرفتیم یعنی به این استقلال رسیدیم که خودمون مشکلاتمون رو حل کنیم بنابر این پشیمون شدم چون هم تو مرد عاقلی هستی و هم من زن عاقلی و جدای از اون ما علاقه و تعلقی داریم که دیگران اونو ندارن و تصمیماشون برای ما هرچند دلسوزانه باشه حق مطلب رو ادا نمیکنه 

بگو که اگر اونارو دخالت میدادم دلشون از کسی که من عاشقشم ممکن بود صاف نشه از سر دلسوزی ولی من خودم با شناختی که از شوهرم دارم راحت تر و عاقلانه تر با قضیه کنار میام پس نهایتا بیا خودمون با هم صحبت کنیم و حلش کنیم 

اینجوری به ابشونم یاد میدی که نباید خانواده اش رو در جریان ریز و درشت زندگیتون قرار بده

اما اگه شما این کارو کردی بهت قول میدم فقط همه چیز پیچیده تر میشه

ببین اینجور ک معلومه زیاد قهر میکنین...ایندفعه ک اشتی کردید دیگه هر زمان مشکل پیش اومد قهر نکن...فعلا هم پای دیگرانو باز نکن تو زندگی شخصیت...

منم زیاد قهر میکردم...شوهرمم محلم نمیذاشت...غریبم بودم...خیلی سخت بود...دیگه کم کم قهرامو کم کردم...یه روز...دوروز...اما دیگه چون عادت ب قهر نداره همون دوروزم سخته...میدونی نظر من اینه همش باید تو یه میدون باشی با همسرت...الان نگرانی تو واقعا بی مورد بوده..این کارتو باعث پنهان کاری شوهرتم میشه...تازه پشیمونم نیست...پس قبل دعوا به همه این چیزا فکر کن